Na zdjęciu: Wielka księżna Anastazja na formalnym portrecie wykonanym w 1906 roku. Żródło: Wikipedia

Na zdjęciu: Księżna Anastazja Izmir 1922 (serial Vatanim Sensin)

Tak, reżyserzy popłynęli konkretnie. W serialu możemy zobaczyć kobietę w przedziale wiekowym 25 – 30 lat, która nie wiadomo w jaki sposób podróżuje sobie po Turcji, kto chce, ją przechwytuje. Przypomnę: ta pani (o ile siedemnastoletnią dziewczynę można tak nazwać) zginęła dokładnie 17 lipca 1918 roku, w Jekaterynburgu. Zamordowana wraz z rodziną przez tajną bolszewicką policję. Każdą z tych informacji można znaleźć choćby w Wikipedii. Nie zgadza się żaden z przedstawionych faktów, z wyjątkiem tego, że wywodzi się z rodziny obalonego cara. Miałoby to jeszcze jakikolwiek sens, gdy próbowano nam wmówić, że jest dla cara Mikołaja II jakąś daleką krewną, ale jego córka z taką historią to naprawdę przegięcie.
Dziewczyna ginie dwa lata wcześniej. Nie była żadną księżniczką, tylko księżną (jako córka cara), prawidłowe określenie to również carewna. Jako samobójczyni nie mogłaby się stać świętą kościoła prawosławnego, którą de facto jest. Miejsca śmierci, fikcyjne i prawdziwe, dzieli “jedynie” 4163 kilometrów. Oczywiście istniały plotki o jej rzekomej ucieczce z powodu braku ciał jej i jej brata Aleksieja w masowym grobie nieopodal miejsca zdarzenia. Tezy te obalono w 2008 roku, po tym, jak rok wcześniej odnaleziono ich szkielety, a ich przynależność potwierdziła medycyna sądowa badaniami DNA.
Nasi kochani reżyserzy mieli więc albo niektualne dane, albo wjechały srogie grzyby halucynogenne. Mnie jedynie pozostaje prostować te bzdury, oglądać z przymrużeniem oka i oczywiście zwiększyć zapasy alkoholu na czwartkowe premiery odcinków, aby moje oczy nie cierpiały.